Πρόκειται για μια πανέμορφη διαδρομή που διασχίζει τις βορειανατολικές πλαγιές γύρω από τα Τσίντζινα. Θα προτείναμε η πορεία να γίνεται με την συγκεκριμένη φορά (από το Κελί προς τον Πευκιά) διότι είναι προτιμότερο το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής, επιστρέφοντας στο χωριό (όταν θα είμαστε πιο κουρασμένοι), να γίνεται από τον δασικό δρόμο της Ψηλής βρύσης παρά από το πιο κακοτράχαλο μονοπάτι πάνω από το Κελί.
Το μονοπάτι μέχρι τη βρύση του Κελιού είναι το ίδιο κομμάτι με αυτό που περιγράψαμε παραπάνω. Από εκεί συνεχίζουμε ανηφορική πορεία, ακολουθώντας το πορτοκαλί τρίγωνο προς τη ράχη της Μούσγας. Στο τμήμα αυτό, το μονοπάτι δεν είναι πάντα ευκρινές, αλλά παρατηρώντας προσεκτικά τα σήματα η πορεία συνεχίζεται κανονικά. Στο τέλος της ανηφορικής διαδρομής φτάνουμε σε άπλωμα με παλιά αλώνια/πεζούλες και αφού τα διασχίσουμε συναντάμε δασικό δρόμο, όπου ακολουθούμε δεξιά κατεύθυνση.
Πεζοπορούμε στον δασικό δρόμο του Πευκιά και φτάνουμε στο τέλος της ανηφόρας, στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής (υψ. 1350μ.), από όπου συνεχίζουμε κατηφορικά στον χωματόδρομο που μας οδηγεί μέσα σε υπέροχο, πυκνό ελατόδασος. Μετά από περίπου 2χλμ. κατηφόρας παρατηρούμε κοίτη ρέματος που τέμνει τον χωματόδρομο και τότε στρίβουμε δεξιά και πεζοπορούμε μέσα στο ρέμα (λίγο προσοχή στα πατήματα μας γιατί ουσιαστικά βαδίζουμε πάνω στα βράχια και στις πέτρες του ρέματος). Στο τμήμα αυτό δεν υπάρχει τακτική σηματοδότηση χωρίς ωστόσο καμία περίπτωση λάθους αφού ουσιαστικά βαδίζουμε μέσα στην κοίτη του ρέματος μέχρι να συναντήσουμε τον χωματόδρομο περίπου 1χλμ πάνω από την Ψηλή βρύση. Στρίβουμε δεξιά και κατηφορίζουμε τον δασικό δρόμο περνώντας από την Ψηλή βρύση, το Ψητό για να καταλήξουμε στα Τσίντζινα.
